Mijn paard schrikt veel 

Paarden die bang zijn of schrikken zijn vaak best indrukwekkend. En eerlijk is eerlijk, zo’n plotselinge jump opzij of opeens een sprintje, daar schrik je zelf ook van. Nou is het natuurlijk wel normaal dat een (vlucht-)dier af en toe schrikt. We schrikken zelf ook weleens. Maar wat als je paard echt vaak schrikt en daardoor misschien zelfs wel permanent wat wantrouwend of gespannen in de rondte loopt? Omdat je daarop gaat anticiperen bouw je zelf ook meer spanning op. Hoe doorbreek je die cirkel? Drie tips van ons!

“Ik heb alles onder controle….”- not

Misschien heb je weleens gehoord dat jouw houding en innerlijke rust van grote invloed zijn op je paard. Als je zelf angstig, twijfelend of onzeker bent zou je paard het moeilijk vinden om je te vertrouwen. Je paard zou dan eerder gaan schrikken. 

Dit verhaal legt een hoop druk op veel paardenmensen. Want: hoe voorkom je in vredesnaam dat je zelf schrikt, onzeker of angstig wordt? Hoe harder je daartegen gaat vechten, hoe erger het vaak wordt. Want zodra je gaat ‘doen alsof’ begrijpt je paard er helemáál niks meer van. Dat toneelstukje van zelfverzekerdheid prikt je paard zó doorheen. Dat werkt dus niet. Wat dan wel?

==>

1) Wees eerlijk

Nu je weet dat een toneelstukje niet werkt (“Niks aan de hand! niks aan de hand! niks aan de hand!”… yeah right!), kun je rustig naar de andere optie kijken. Met een mooi woord: CONGRUENTIE. 

Gru-watte? Congruentie betekent dat je gedrag overeenkomt met je gevoel. Paarden gaan daar heel goed op, omdat het je makkelijk te ‘lezen’ maakt voor je paard. What you see is what you get, zegmaar. Een hartgrondig “Holy shit dit is SPANNEND!”, zonder overcompenseren en zonder poppenkast is voor je paard prettiger dan doen alsof je helemaal oké bent – terwijl dat niet zo is. 

Je paard is gek  overprikkeld

Dat gezegd hebbende: veel en vaak schrikken is niet normaal. Het zegt veel over je paard als hij nerveus wordt van een vallend herfstblaadje, begint te dansen als het waait en aan de kletter gaat als je je teen stoot. Een paard dat gespannen is als een snaar zal zéker vaker en heftiger schrikken. Hoe komt je paard in de basis zo gespannen?

Een schrikreactie komt vanuit het zenuwstelsel. Het instinctieve ‘reptielenbrein’ regelt de vlecht, vlucht en bevries reflexen. Wanneer je paard onder druk staat of overprikkeld is, slaat dit systeem eerder aan. Ook dingen die eigenlijk niet gevaarlijk zijn, kunnen dan toch voor paniek zorgen. 

Je paard kan overprikkeld raken doordat hij te weinig buiten komt, te weinig ruwvoer eet, buikpijn of andere pijn/ongemak ervaart, voedsel krijgt wat ongeschikt is, ontstekingen heeft, veel geluid of lawaai hoort (zoals de radio op stal of de snelweg dichtbij), veel stress ervaart tijdens training of dagelijkse handelingen en zo kunnen we nog wel even doorgaan. 

Het is in feite erg gemakkelijk om een zenuwstelsel overprikkeld te krijgen. Dat geldt overigens niet alleen voor paarden, maar zeker ook voor andere dieren en voor onszelf als mens. 

==>

2) Luister niet zomaar naar stalgenoten!

Laten we heel helder zijn: schrikken is geen gedrag. Je paard doet het niet expres, heeft er geen controle over en probeert je niet te naaien. Het is dus heel slim om (eventueel met hulp) te gaan uitzoeken wat ervoor zorgt dat het zenuwstelsel van jouw paard overbelast is en op scherp staat. Vaak is de oorzaak een combinatie van factoren en soms moet je best even zoeken. 

Één ding is zeker: stalgenoten die zeggen dat je je paard op z’n donder moet geven als hij schrikt hebben ONGELIJK.

Een basis vol stress

Een andere héél belangrijke reden voor stress en spanning bij paarden is een gebrek aan lichaamsbewustzijn. Stel je voor: je bent een paard. Je brein is evolutionair geprogrammeerd om jezelf in veiligheid te brengen als dat nodig is.

Die veiligheid zit in je lichaam. Immers, als paard heb je geen honkbalknuppel onder je bed liggen, geen pepperspray in je tasje en geen mobieltje om 112 te bellen. Je lijf is je huis, je voertuig en je instrument. 

Stel je nu voor dat dat lijf niet doet wat jij wilt. Simpelweg omdat je niet precies weet waar je benen zijn, hoe groot je eigenlijk bent, hoe ver je hoeven uit elkaar staan. Je bent een beetje onhandig. Je kunt best rennen als het moet, maar verliest daarbij jezelf en je omgeving een beetje uit het oog. 

Je kunt je niet super precies en nauwkeurig bewegen, je ‘bewoont’ je lijf niet helemaal. En ook al is je lichaamsbewustzijn meestal voldoende voor je leven in de paddock of stal: je lijf voelt soms alsof het je niet gehoorzaamt, alsof het je niet helpt. Het is niet betrouwbaar. Onveilig. Dat maakt dat je op een basaal niveau weinig zelfvertrouwen hebt. Weinig vertrouwen in je lijf. STRESS!

==>

3) Ga Creatief Lichaamsbewustzijn Trainen!

Lichaamsbewustzijn (proprioceptie) is van levensbelang voor je paard. Alleen is de kans levensgroot dat je paard er een gebrek aan heeft. Immers, hoogstwaarschijnlijk loopt je paard niet dagelijks door de bergen en ruig terrein, klimt hij niet over rotsen en waadt hij niet door rivieren. (Tenzij je bijvoorbeeld op IJsland woont ;-)).

Lichaamsbewustzijn zul je daarom heel bewust, aandachtig en SAMEN moeten trainen en oefenen. Daarmee kun je het vergroten en dat heeft een heel veel positief effect op je paard! Hoe meer lichaamsbewustzijn hij heeft, hoe meer zelfvertrouwen hij automatisch heeft en hoe meer RUST. 

Weinig lichaamsbewustzijn = weinig zelfvertrouwen = stress.

Veel lichaamsbewustzijn = veel zelfvertrouwen = rust.

Kies maar!

Creatief Lichaamsbewustzijn Trainen helpt je op meerdere vlakken. Niet alleen omdat het lichaamsbewustzijn je paard rustiger maakt, maar ook omdat het ontzettend leuk is om dit samen op een positieve manier te trainen. Hierdoor verbetert de communicatie met je paard gegarandeerd, wat ook weer zorgt voor minder gedoe! Start vandaag en geef een positieve wending aan iets wat eruitziet als een vervelend probleem!

Dus:

1) Wees eerlijk en congruent.

2) Luister niet zomaar naar stalgenoten.

3) Ga Creatief Lichaamsbewustzijn Trainen!